BİLGİ YARIŞMALARININ ŞANS YARIŞMASI OLMADIĞI GÜNLERDEN...

Bilgi yarışmalarının ‘şans yarışması’na dönüşmediği günler. Dört şık yok, seyirciye sormak yok, eve bağlanmak yok, jokerler yok. ‘Türkiye’nin pişmaniyesiyle ünlü şehri’ne ‘Konya’ cevabının verilmediği günler. ‘Şansımı denemek istiyorum’ diye katılanların sosyal medyanın diline düşmediği zamanlar.

TRT Televizyonunun ilk yılları. Ekran yarışmalarını Halit Kıvanç sunuyor. ‘Bildiklerimiz-Gördüklerimiz-Duyduklarımız’ yarışmasını bitirip yenisine başlamış. Adı ‘Yarış 73’.

‘Ağır’ kültür programı diye tanıtımı yapılıyor. En aşağı ’lise’ diploması olan yarışmacıların katılabildiği programda sekiz soru yöneltiliyor. Bunun dışında yarışmacı, önceden talep ederek kendi uzmanlık dalında bir soru hazırlanmasını da tercih hakkına sahip.

Ancak, seyirciler ‘Yarış 73’ü eleştiren mektuplara boğuyor TRT’yi. Öğrenim şartı konmasını protesto ediyorlar. Basında mektuplardan örnekler yayınlanıyor:

‘Köye kadar hizmet götüren TV, bir yüksek okul değildir ki, diploma zorunluğu arasın. Dileyenleri Kültür Müdürlüğü’ne çağırır, orada elemeye tutar. Yoksa, TV yayınında ille de lise mezunu olmak gereklidir diye anons yapmak ayıptır. Diploma alamayanları, yarışma programlarından mahrum etmek dünyanın neresinde görülmüştür?’…

Yarışma aynı formatta devam ediyor; Ankara ve diğer illerden gelenler Arı Sineması’ndaki stüdyoda toplanıyor ve kamera karşısına geçiyor. Tabii ki, ceplerindeki lise diplomasıyla…

CUMHUR CANBAZOĞLU