ADA / ZÜLFÜ LİVANELİ (1984)

Siyasi nedenlerden dolayı, 12 Mart Darbesi’nden sonra ülke dışında yaşamak zorunda kalmıştı Ömer Zülfü Livaneli.

O günlerde, Tunç Okan’ın Otobüs filminin müziklerini yazmıştı gurbette. Batı’nın göbeğinde uygarlık denen yutturmacanın ellerinde gülünç duruma düşen Anadolu insanını anlatan Otobüs, sansürcülerin hoşuna gitmemiş, Türkiye’de gösterimi yasaklanmıştı. Devamında Danıştay kararıyla izlenebilen film siyasi yanıyla manşetlere çıkarken yeni bir ismi de vitrine koymuştu: Zülfü Livaneli.

Arkasından sol cenahın da desteğiyle senfoni orkestralarınca bile çalınan önemli işler üretecek duruma geldi Livaneli.

O günden bugüne yazar, gazeteci, müzisyen, yönetmen, politikacı, UNESCO kültür elçisi gibi birçok şapkasıyla Livaneli hep tartışıldı, durdu. Ağır eleştiriler aldı, çokça suçlandı, her adımı sorgulandı.

Müzikte de sahnesinin olmadığı, parçaları yorumlarken durgun kaldığına, detone olduğuna kadar bir dolu laf işitti, ama besteciliğine toz kondurulmadı. Evet, ‘Livaneli iyi besteci’ydi…

Uzun kariyerinin 1980-84 yıllarında Paris’teydi Livaneli. Kardeşi Ferhat Livaneli ile yabancı müzisyenlerin desteğiyle Ada albümünü yayınlamıştı. 1984’te uzunçalar halinde çıkan Ada, Livaneli’nin ünlü şairlerin dizelerine ve kendi sözlerine yazdığı sekiz besteden oluşuyordu.

Ada albümü Türkiye’de, üzerinde Abidin Dino’nin çizimini içeren özgün kapağı yerine farklı bir kapakla yayınlanmıştı. Livaneli’nin büyük kitlelerle tanıştığı, iyi satış rakamlarına ulaştığı albüm liste başı olmuş, ileriki yıllarda birkaç kez daha basılmıştı.

 

İÇERİK

1- Gün Olur

2- Ada

3- Gözlerin

4- Sus Söyleme

5- İstanbul’u Dinliyorum

6- Özgürlük

7- Yalnız İnsan

8- Yaşamak