KAPI
Yakup ve Şemsa üç çocukları ve torunlarıyla birlikte Berlin'de yaşayan Süryani bir ailedir. Yirmi beş yıl önce Mardin'den Berlin'e göç etmişlerdir. Yeni hayatlarının mutlu bir gününde Mardin'den bir telefon gelir. Bu sarsıcı telefon yirmi beş yıl önce kaybettikleri oğulları Mikhael ile ilgilidir ve ailenin tüm acıları tazelenir. Yakup ve Şemsa onları yalnız bırakmak istemeyen torunları Nardin ile birlikte Mardin'e giderler. Bu seyahat hepsinin kişisel yolculuklarının da başlangıcı olacaktır. Ahşap ustası Yakup yıllardır gelmediği köyünü terk edilmiş, evini de yağmalanmış görünce; evinin kapısının peşine düşecektir. Kapıyı bulma yolculuğunda ona torunu Nardin ve kapıyı yerinden söken kaçakçı Remzi eşlik edecektir.
SEANSLAR
YÖNETMEN:
Nihat Durak
OYUNCULAR:
Kadir İnanır
Vahide Perçin
Timur Acar
Aybüke Pusat
Sermet Yeşil
Nilay Erdönmez
Özgün Çoban
Reyhan Özdilek
Erdal Beşikçioğlu
Menderes Samancılar
Şerif Erol
SENARYO:
Filiz Üstün Durak
GÖRÜNTÜ YÖNETMENİ:
Eyüp Boz
MÜZİK:
Güldiyar Tanrıdağlı
YAPIM:
2018, Türkiye
DAĞITIM:
CJ Entertainment Turkey
SÜRE:
110 dakika
FİLMİN SİTESİ:
Web sitesine gidin
ELEŞTİRMEN YILDIZLARI:
MEHMET AÇAR (Habertürk)....3
CUMHUR CANBAZOĞLU (sinemamuzik.com).... 3
ALİ ULVİ UYANIK (Milliyet Sanat)....3
UĞUR VARDAN (Hürriyet).... 3
ELEŞTİRMEN GÖRÜŞÜ:
ATİLLA DORSAY (t24.com.tr): ‘…Film genelde hayli Yeşilçam tadı veren bir melodram havası taşıyor. Kadir İnanır uzun bir süreden sonra döndüğü oyunculuğunda içburucu bir kompozisyon çiziyor. Ve bakışlarıyla ya da açıkça ağlarken, sanki bizi de ağlamaya davet ediyor. Katılıp katılmamak size kalmış!... Onun yanısıra Şemsa anada Vahide Perçin, hinoğlu hin Remzi’de Timur Acar, sanki dedesinin tüm yeteneğini almış ve geleceğe taşımaya aday becerikli torun Nardin’de Aybüke Pusat da yeterince iyiler. Erdal Beşikçioğlu’nun başpapazını ve küçücük rolünde Menderes Samancılar’ı da unutmadan... Önümüzdeki hafta yeniden ziyaret edeceğim büyüleyici Mardin ve hiç değişmeyen Dar-ül Zeferan da tüm hikâyeye etkileyici bir dekor oluşturuyor. Sonuç olarak, sinemasal değerinden çok mesajıyla ilgiye layık bir film. Ama bunun için bile olsa görmeye değer...’
MEHMET AÇAR (haberturk.com): ‘…Kadir İnanır, Türk sinemasının ikonik oyuncularından... Yakup Usta'nın kapıyı bulmak için gösterdiği, nerdeyse akıl dışı diyebileceğimiz kararlılığını ve ısrarını gerçekten iyi yorumluyor. Timur Acar'ın Remzi'ye getirdiği gerçekçi yorumu da sevdim. Vahide Perçin ise Şemsa karakterinde oyunculuk kalitesini bir kez daha gösteriyor. Özellikle aksanı çok iyi kullanıyor... Almanya'da doğup büyüyen birine göre aksanının biraz düzgün olması kafa karıştırıcı olsa da Aybüke Pusat abartısız, sade tarzıyla filme belirli bir katkı yapıyor. Son olarak, Eyüp Boz'un, özellikle Mardin sahnelerinde bölgenin cömert güneş ışığını sıcak bir sarıya dönüştürdüğü görüntü yönetimini sevdiğimi söylemem gerek. Seyreden herkesi meselesine ortak edebilecek duyarlı bir film olması itibarıyla “Kapı”, bence haftanın iyilerinden biri...’
OLKAN ÖZYURT (SABAH): ‘…Güçlü ve dramatik bir hikayesi var Kapı'nın. Acılı baba Yakup (Kadir İnanır) torunuyla birlikte, yıllar önce oğluyla yaptığı, onlar Mardin'i terk edince çalınan evinin kapısının peşine düşüyor. İşte o kapı birçok yere açılıyor. Evlat acısına, faili meçhullere, kuşak çatışmasına, baba-oğul ilişkisine, Türkiye'de yaşanan değerler erozyonuna, tarihi eser kaçakçılığına. Film bütün bu temaları güçlü hikayesiyle harmanlıyor. Özellikle Kadir İnanır, Vahide Perçin ve Timur Acar performanslarıyla bu güçlü hikayenin taşıyıcı kolonları oluyor. Fakat sinematografisi bu filmi yukarıya taşıyamıyor. Mesela filmde Kadir İnanır'ın bir tiradı var ki olağanüstü. Belki etkili çekilse sinema tarihimize geçecek. Ama bu haliyle İnanır'ın oyunculuk gücüyle etkili olabiliyor bu sahne. (Yine de bu sahne için izlemenizi tavsiye ederim filmi). Anladığımız Durak tercihleriyle genel olarak hikayenin gücüne bel bağlamış. Oyuncular da hikayeyi elden geldiğince yürütüyor. Ama iyi bir yönetmenlikle Kapı, gerçekten kapı pencere yıktırabilirmiş.’
UĞUR VARDAN (HÜRRİYET): ‘…Nihat Durak imzalı ‘Kapı’, aslında bir metaforun peşinde koşan bir öyküye sahip. Yakup’un aradığı kapı, hem köklerine hem de birlikte yaptığı oğlu Mikhael’in anısına bir saygı duruşu... Film de bir anlamda Anadolu’nun soluklu medeniyetleri içinde kaybolup gitmiş, göçe zorlanmış, çeşitli vesilelerle oturdukları yerleri yurtları terk etmek durumunda kalmış insanların öyküsü… Oyunculuklara gelince: Kadir İnanır, karakterinin hislerini yüzünde ve ruhunda yaşayan Yakup’u inandırıcı kılmış. Mimikleri ve beden diliyle, evlat acısının dinmeyen yarasını seyirciye hissettirerek yansıtıyor. Keza Vahide Gördüm de benzer şekilde acılı anneyi perdeye taşıyor ve kuyu başındaki sahnede de yürekleri sızlatıyor. Bence kadronun en etkileyici performansı Timur Acar’dan gelmiş. Tam da kısa yoldan köşeyi dönen, eskiyi sadece bir meta olarak gören, pragmatist, üçkâğıtçı, işini bilir Remzi’de oldukça etkileyici... Genç oyuncu Aybüke Pusat da kuşak reflekslerini yansıtan karakterinde gayet iyiydi. Sonuçta meselesi, gezindiği coğrafyanın toplumsal ve bireysel acılarını perdeye taşıyan tavrıyla ilgiyi hak eden bir çalışma olmuş ‘Kapı’.’