KALANDAR SOĞUĞU

29 Ocak 2025 Çarşamba 08:42

YÖNETMEN: Mustafa Kara/ OYUNCULAR: Haydar Şişman, Nuray Yeşilaraz, Hanife Kara, İbrahim Kuvvet/ SENARYO: Mustafa Kara, Bilal Sert/ GÖRÜNTÜ: Cevahir Şahin, Kürşat Üresin/ MÜZİK: Eleonore Fourniau/ 2015, Türkiye/ 139 dakika.

TRT 2 14.45 30 OCAK 2025

Karadeniz´in bir dağ köyünde yaşayan Mehmet, günlük ihtiyaçlarını temin ederken, diğer yandan dağlarda maden rezervi aramaktadır. Zamanla umutsuz bir çabaya dönüşen maden arama fikri Mehmet´in duyduğu haberle yerini yeni bir maceraya bırakır. Mehmet, Artvin´de gerçekleştirilecek boğa güreşlerine katılacaktır. Sıradan mücadele gibi görünen bu hikâyenin arka planında, doğa, insan ve hayvan ilişkisinin naif portresi çiziliyor.

KEREM AKÇA: ´... Sanki sinema tarihindeki ´altın/maden avı´ kavramını "Narayama Türküsü"nün yıpratıcı kış portresiyle yorumlayan, bunu yaparken de sinematografik özeniyle dikkat çeken bir iş. 2015´te 28. Tokyo Film Festivali´nden ´En İyi Yönetmen´ ödülüyle dönen "Kalandar Soğuğu", adını anlatan bir mevsimsel durumu dumanlarından karına kadar umut yüklü bir insan hikayesiyle servis ediyor. Sinematografisinden ses tasarımına atmosferiyle dikkat çekse de, 130 dakikayı aşan haliyle biraz ´ham kurgu´ ya da ´yönetmenin kurgusu´ gibi duruyor.´

NİL KURAL: ´... Karadeniz´in doğasını önemli bir unsur olarak kullanan film, Mehmet adlı yoksul bir adama ve ailesine odaklanıyor. Mehmet, eşi ve ailesinin düzenli bir iş sahibi olmasındaki ısrarına rağmen bir maden damarı bulmak için uzun ve zorlu yolculuklara çıkıyor. Kara´nın yarattığı güçlü atmosfer ve karakterinin dramını göstermedeki hüneri, "Kalandar Soğuğu"nu yılın öne çıkan yerli yapımlarından birine dönüştürüyor. Film doğa ve insan ilişkisini, mücadeleyi de dokunaklı bir şekilde anlatabiliyor.´

ŞENAY AYDEMİR: ´... Filmin özellikle iki amatör oyuncusunu Haydar Şişman ve Nuray Yeşilaraz´ı not düşmeyi unutmadan tartışmalı finale dair bir iki cümle edelim. Filmin finalinin ´ilahi´ bir ton taşıdığına dair tartışmalar yapıldı, yazılar yazıldı. Kendi adıma filmin bütününe bakıldığında böyle bir anlam çıkarmanın zorlama olduğunu düşünüyorum. Hikaye başladığı yere dönüyor nihayetinde. Finalde gördüğümüz şeyin ´ilahi bir kurtuluş´tan çok küçük bir umut olduğunu kanaatindeyim. En nihayetinde "Kalandar Soğuğu" çok daha öncesinden hak ettiği vizyon şansını bu hafta bulmuş görünüyor. Mustafa Kara´nın kontrollü kamerasının ikinci filminde önemli bir yetkinliğe ulaştığını belirtmeden geçmeyelim. Yılın en iyi yerli yapımlarından birisi olan "Kalandar Soğuğu" sinemada izlenmeyi hak ediyor hiç kuşku yok ki.´

UĞUR VARDAN : ´... arayışına soyunuyor. ´Kalandar Soğuğu´, doğayı en önemli unsurlarından biri olarak kullanırken romantizmden uzakta, neredeyse ´İtalyan yeni gerçekçiliği´ çizgisinde ilerliyor. Bense ´romantik´ takılayım ve naçizane şöyle bir ifadeye sığınayım: O güzelim coğrafyayı maden hırsından uzak tutmak lazım ki, gelecek kuşaklar da bu doğal mirastan yararlansınlar. Öte yandan filmin koridorlarında biraz daha dolaşırsak ´Kalandar Soğuğu´ yer yer ´Dersu Uzala´ ve ´Sivas´a da selam gönderiyor gibi. Görselliği ve atmosferi de çok başarılı. Sinemamız, Şerif Gören sonrası doğayı kartpostal görüntülerinden uzakta, pek nadir kullanıyor. Kim bilir, Mustafa Kara bundan böyle bu mirası üstlenen bir yaratıcı olarak yoluna devam eder. Oyuncu kadrosunun samimiyeti ve içtenlik yüklü performanslarına da ayrı bir alkış diyelim. ´Kalandar Soğuğu´ bence temelde bir inanç hikâyesi; Mehmet inanıyor ve yoluna devam ediyor. Toparlarsak karşımızda zor koşullarda çekilmiş iyi bir film var, kaçırmayın derim.´